امروز جمعه دوازدهم مهرماه هست و دوستان مثل هر جمعه با شوق و اشتیاق خاصی در لژیون حضور پیدا کردند. ابتدا جناب آقای زرکش چند سؤال مطرح‌شده را پاسخ دادند و سپس در مورد دستور جلسه هفتگی کنگره (نشریات) توضیحاتی دادند که در ذیل به حضورتان می‌رسد:
من 3 ماه است که وارد لژیون شده‌ام و حدود 8 کیلو نیز وزنم را کاهش داده‌ام ولی احساس می‌کنم سایزم تغییری نکرده است؟
نه این‌طور نیست! تغییر شما بسیار محسوس است. این احساس شما می‌تواند به این دلیل باشد که شاید قبل از لژیون، لباس‌های تنگ می‌پوشیدید و حالا که وزنتان کاهش پیداکرده، آن لباس‌ها اندازه اتان شده است ولی توقع شما گشادشدن لباس‌هایتان است.
آقای زرکش من صبح زود به ورزش می روم. در طول ورزش مدام احساس می‌کنم قند خونم پایین می‌آید ولی چون زمان میان وعده‌ام نیست، نمی‌توانم چیزی بخورم. آیا می‌توانم چند عدد خرما مصرف کنم تا زمان میان وعده‌ام برسد؟
شما تمام فکر و ذکرتان را معطوف این مسئله کرده‌اید که چون صبح زود ورزش می‌کنید حتماً قند خونتان پایین می‌آید و به این مسئله خیلی انرژی می‌دهید. این اتفاق باید بیفتد که بدن شما چربی‌ها را وارد کند تا چربی‌هایتان بسوزد. این احساس شما گرسنگی و ضعف است که حل می‌شود. خوردن آب در طول ورزش مسئله افت قند را حل می‌کند.
آقای زرکش شما قبلاً گفته بودید که کسب یک جایگاه آن‌قدر مهم نیست که حفظ آن جایگاه اهمیت دارد. دو هفته‌ای است که از رهایی‌ام می‌گذرد و با حس و اشتهای واقعی‌ام خوراکی‌ام را انتخاب می‌کنم و مصرف می‌کنم ولی یک ترسی در من به وجود آمده است که باید سرهمان ساعت‌های مقرر وعده‌هایم را مصرف کنم؟
این مسئله که اشکالی ندارد. سیستم شما دوباره راه‌اندازی شده است و سر ساعت خاصی به شما آلارم می‌دهد که باید چیزی مصرف کنید.
خیلی کم پیش می‌آید که شما یک قالبی را درست کنید که دقیق باشد و دوباره‌کاری نداشته باشد. اگر بدن شما تنظیم شده است و سر همان ساعت نیازمند غذاست. در واقع نظم پیدا کرده است. نظم نشانگر وجود خداوند است.
پس خوشحال باشید که سر ساعت گرسنه اتان می‌شود.
من از شماها می‌خواهم که خود را واقع‌بینانه‌تر ببینید. خیلی سخت است که انسان خودش را در معرض آزمایش بگذارد. خیلی سخت است که من در جایگاهی قرار بگیرم که دیگران به من رأی و نظر واقعی بدهند و سخت تر از آن این است که من به خودم رأی و نمره بدهم. چطور؟ فرمان بدهید به خودتان و ببینید که چه مقدار از فرمان‌هایتان را می‌توانید اجرا کنید. از فرمان‌های ساده شروع کنید. اگر نتوانستید انجام دهید و فرمان را فراموش کردید بدانید که نمی‌توانید نمره‌ی خوبی داشته باشید.
برای داشتن یک سفر صحیح و استاندارد باید بتوانیم مبدأی خودمان و جایگاه خودمان را به درستی و صحیح تشخیص دهیم. اگر مادر هستیم، فرزند هستیم، پدر هستیم و… باید بدانیم که چگونه و چطور باشیم.
وقتی می‌نشینیم پای میز یا سفره غذا، آنجایی که دیگر فقط من هستم و غذایم! باید آنجا جایگاه خودم را درک کنم و بدانم که چه کاره‌ام. آنجاست که باید جایگاه واقعی‌ام را پیدا کنم. گاهی اوقات دوستان با اندام بسیار ناموزون در ابتدای سفرشان می‌گویند که ما 14 لقمه می‌خوریم ولی این امکان ندارد و این عزیزان نتوانسته‌اند جایگاه خودشان را در بحث تغذیه پیدا کنند. شاید جایگاهشان و تعداد لقمه‌هایشان خیلی بیشتر از 14 باشد؛ و می‌بینیم که در طول مسیر ضعف و ناراحتی دارند. اگر از ابتدای سفر، تعداد و میزان غذایشان را درست تشخیص بدهند بهتر می‌توانند سفر کنند.
وقتی من آن‌قدر که لازم است را در وعده غذایی‌ام مصرف می‌کنم، امکان ندارد 2 ساعت دیگر گرسنه شوم. اگر احساس گرسنگی می‌کنید به خاطر این است که وعده قبلی سیرنشده‌اید.
لازم به تذکر است که هر هفته و هر روز روی ترازو نروید و فقط 21 روز به 21 روز خودتان را وزن کنید
صفت چاقی با خودش صفات دیگری می‌آورد مانند راه رفتن، لباس پوشیدن، نشستن، صحبت کردن و استیلشان مثل هم است. سعی کنیم کم‌کم این مسائل را هم تغییر دهید.
ما در مسیری که انتخاب می‌کنیم و شروع به حرکت می‌کنیم، یکسری علائم و نشانه وجود دارد که مسیر و چگونگی طی مسیر را به ما نشان می‌دهد که از ادامه‌ی راه بازنایستیم. این علائم به ما کمک می‌کند که یک سفر ایمن داشته باشیم. یکی از این علائم بسیار مهم، مطالب و آموزش‌ها و نشریات کنگره هست. به دست آوردن یک جایگاه و حفظ آن مستلزم تغییر در صور پنهان و آشکار ماست، مستلزم تغییر در جسم، روان و جهان‌بینی ماست. ما باید دانش و علم کسب کنیم. سواد و دانش ما در نشریات کنگره هست.
من با ایمان کامل می‌گویم که مطالبی که در نشریات کنگره عرضه می‌شود در هیچ کجای دیگر عرضه نمی‌شود اگر این مسئله را باور ندارید 2 حالت دارد. یک اینکه یا روی نشریات کارنکرده‌اید، نخوانده‌اید، گوش نداده‌اید؛ و حالت دوم اینکه گوش‌داده‌اید و خوانده‌اید بلکه رویش تفکر نکرده‌اید. یا بهتر بگویم که متوجه آن آموزش نشده‌اید. اگر درک کنید، متوجه می‌شوید که هر کس باهر موضوع و خواسته‌ای با استفاده از آموزش‌ها می‌تواند مسیرش را طی کند.
ما نیازمند کسب دانش هستیم تا بتوانیم بر نیروهای بازدارنده غلبه کنیم. دانش و علم باعث پیشرفت انسان می‌شود. سیستم ما انسان‌ها طوری است که با کسب علم می‌توانیم سالم به جلو حرکت کنیم. اگر می‌خواهید به سلامتی جسمی و روحی دست پیدا کنید، باید دانشش را هم کسب کنید.
تک‌تک شما باید دانش کسب کنید تا ابتدا معلم خودتان بشوید و سپس معلم دیگران شوید. شاید بتوانید
بدون دانش چند کیلو وزن کم کنید ولی توانایی نگهداری و حفظ جایگاهتان را نخواهید داشت چون دانشش را ندارید.
شما هر پله‌ای که وزن کم می‌کنید، هم باید آن پله را حفظ کنید و هم اینکه دوباره پله‌ی بعدی وزن کم کنید و این موضوع نیازمند علم است.
در کنگره همه نمی‌توانند در یک سطح و اندازه از آموزش‌ها استفاده کنند. من نمی‌توانم سی دی آقای امین را گوش کنم و حتی از تمثیل‌های آنان استفاده کنم، بلکه باید آن را هضم کنم و این نیز توانایی می‌خواهد؛ یعنی باید آنزیم هضم مطالب را داشته باشم. خیلی‌ها فقط مطالب را حفظ می‌کنند؛ و در واقع آن را فقط حمل می‌کنند و توانایی برداشت و اجرای آموزش‌ها را ندارند و نمی‌توانند به جلو حرکت کنند.
هیچ کس نمی‌تواند دقیقاً پاسخ مسئله شما را بدهد بلکه شخص با توجه به مسئله شما پاسخی را می‌دهد و این شما هستید که باید بتوانید با توجه به مسئله اتان و پاسخی که شنیده‌اید، تفکر کنید و مسئله را بررسی کنید و جوابتان را پیدا کنید.
ما دائماً باید از نشریات و آموزش‌ها استفاده کنیم که هر لحظه نیروهای کائنات به ما القا کنند و ما با استفاده از القائاتی که به ما می‌شود بتوانیم سالم به جلو حرکت کنیم.
منبع: وبلاگ لژیون جونز
امیری حسین و نعم الامیر