کم کم تبدیل به بغض میشن....
این بغض لعنی باعث سیاهی قلبم شده...
دیگه رقت قلبی ندارم...
دیگه اشکی ندارم...
دیگه نماز زیبایی ندارم....
من فقط پر از خشم ام....
پ.ن:چندین روزه گریه نکردم.و هر لحظه که داره میگذره حالم داره بهم می خوره....همه باهام قهر ان...من تنهام....من بی کس ام...
امیری حسین و نعم الامیر