پادشاهي كي كاووس صدوپنجاه سال بود . پس از اينكه او بر تخت نشست و تمام مردم را گوش به فرمان خود ديد به خود مغرور شد و چنين گفت: غيراز من چه كسي شايسته تاج و تخت است ؟ الان زمان باده نوشي است . رامشگران را فراخواند و آنها شروع به نغمه سرايي كردند .
كه مازندران شهر ما ياد باد هميشه بر و بومش آباد باد
كه در بوستانش هميشه گلست به كواندرون لاله و سنبلست
هوا خوشگوار و زمين پرنگار نه گرم و نه سرد و هميشه بهار
نوازنده بلبل به باغ اندرون گرازنده آهو به راغ اندرون
هميشه نياسايد از جست و جوي همه ساله هر جاي رنگست و بوي
گلابست گويي بجويش روان همي شاد گردد ز بويش روان
دي و بهمن و آذر و فرودين هميشه پر از لاله بيني زمين
همه ساله خندان لب جويبار بهر جاي باز شكاري بكار
سراسر همه كشور آراسته ز دينار و ديبا و از خواسته
بتان پرستنده با تاج زر همان نامداران زرين كمر
كسي كاندران بوم آباد نيست بكام از دل و جان خود شاد نيست
ادامه مطلب را ببينيد
Normal
0
false
false
false
EN-US
X-NONE
AR-SA
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt;
mso-para-margin-top:0in;
mso-para-margin-right:0in;
mso-para-margin-bottom:8.0pt;
mso-para-margin-left:0in;
line-height:107%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}
امیری حسین و نعم الامیر